راهنمای رفتن به بهشت زهرا

این یادداشت در یکی از وبلاگ‌ها منتشر شده و اطلاعات مفیدی را جهت چگونگی رفتن به بهشت زهرا برای شرکت در مراسم چهلم شهدای سبز در اختیار علاقمندان قرار می‌دهد:

می‌دانم بیشتر ساکنان تهران قاعدتاً دست‌کم یک بار گذارشان به بهشت زهرا افتاده است. ولی فکر کردم بد نیست این‌ها را برای کسانی که می‌خواهند فردا (پنج‌شنبه) برای چهلم شهدای ۳۰ خرداد به همراه موسوی و کروبی بروند بهشت زهرا بنویسم. شاید به درد کسی خورد:

چون ندا آقا سلطان، اشکان سهرابی، سهراب اعرابی و چندین نفر دیگر در قطعه ۲۵۷ خاک شده‌اند و چندین نفر دیگر هم در قطعه‌های دور و بر ۲۵۷، موسوی و کروبی گفته‌اند مراسم از این قطعه آغاز می‌شود. شاید قصد داشته باشند به قطعه‌های دیگر هم بروند.

این را هم بگویم که قرار است مراسم ساعت ۴ بعدازظهر شروع شود. خودتان حساب کنید که رسیدنتان ممکن است چقدر طول بکشد.

آدرس مزار تعدادی از شهدا (قطعه‌هایشان را مطمئن هستم، اما ردیف و شماره را نه. اما اصل همان قطعه است):

ندا آقا سلطان (قطعه ۲۵۷ - ردیف ۴۱ - شماره ۳۲)
اشکان سهرابی (قطعه ۲۵۷ - ردیف ۵۰ - شماره ۱۹)
سهراب اعرابی (قطعه ۲۵۷ - ردیف ۶۲ - شماره ۲۸)
امیر جوادی‌فر (قطعه ۲۱۱)

راه‌های رفتن به بهشت زهرا

با ماشین:

برای رفتن به بهشت زهرا بهترین وسیله، ماشین شخصی است.

بهتر است هر چند نفر با یک ماشین بروید، چون بهشت زهرا شب‌های جمعه خیلی شلوغ است و فردا قاعدتاً شلوغ‌تر هم خواهد شد. پیدا کردن جای پارک هم نباید کار راحتی باشد.

اگر ماشینتان جا داشت، بقیه را سوار کنید. بخصوص در راه برگشت. برگشتن از بهشت زهرا بدون ماشین واقعاً مصیبت است. دست‌کم هر چند نفر را که می‌توانید تا ترمینال اتوبوس‌ها و تاکسی‌ها یا ایستگاه مترو برسانید.

اگر از وسط شهر می‌روید، بزرگراه چمران را بروید پایین تا برسید به میدان جمهوری و بعد مستقیم بروید توی بزرگراه نواب. نواب را تا ته تهش بروید. اتوماتیک میفتید در یک بزرگراه دیگر به اسم تندگویان. آن را هم همین‌طور مستقیم بروید. از روی یک پل رد می‌شوید به اسم پل شهید صنیع‌خانی. بعد از پل، اسم بزرگراه می‌شود بلوار بهشت زهرا. آن را همین‌طور مستقیم بروید، می‌رسید به بهشت زهرا. یعنی واقعاً از توی چمران فقط باید مستقیم بروید.

اگر از غرب یا شرق تهران می‌روید بهتر است از طریق اتوبان کرج (غرب) و اتوبان بسیج و سه راه افسریه (شرق) بیفتید توی بزرگراه آزادگان و مستقیم بیایید تا برسید به پل شهید صنیع‌خانی (زمانی اسمش بود میدان معراج، ولی الان فکر کنم تابلوهای معراج را برداشته اند) و بپیچید روی پل به سمت جنوب. قبل از پل تابلوهای "به سمت بهشت‌زهرا" هم هست. بعد هم میفتید توی بلوار بهشت زهرا و مستقیم تا مقصد.

بی ماشین:

خط ۱ مترو (همان که از میرداماد شروع می‌شود) تا بهشت زهرا می‌رود. اسم ایستگاه نزدیک به این قطعه‌ها ایستگاه شاهد (یا شهدا) است. من تا به‌حال با مترو نرفته‌ام بهشت زهرا اما دوستانی که تجربه دارند می‌گویند این جور روزها اصولاً مترو وسیله خوبی نیست. کم کمش این است که کاملاً محتمل است که ایستگاه شاهد را ببندند و آن وقت کلی راهتان دور می‌شود. (ایستگاه بعدی ایستگاه "حرم مطهر" است که دست کم یک ربع پیاده با قطعه‌ها فاصله دارد.)

از میدان راه‌آهن، هم تاکسی و هم مینی‌بوس برای بهشت زهرا هست. از ونک و انقلاب هم که برای راه‌آهن، اتوبوس و تاکسی هست. ضمن این‌که ایستگاه شوش روی خط ۱ مترو هم فاصه زیادی با راه‌آهن ندارد. وقتی ما بچه‌تر بودیم از میدان انقلاب هم برای بهشت زهرا اتوبوس مستقیم بود، اما بعید می‌دانم هنوز باشد.

نکته‌های همین‌جوری:

قطعه‌های جدید بهشت زهرا (که این بچه‌ها هم در همین قطعه‌ها هستند) معمولاً تا دو سه ماه خاک و خلی هستند. یعنی در پوشیدن لباس و کفش به این دقت کنید.

این برنامه هم مثل برنامه‌های دیگر است. یعنی توصیه‌هایی که در مورد آنها می‌شد در این مورد هم صادق است. گرمای هوا در بهشت زهرا شدیدتر از خود تهران است. آب خنک داشته باشید، ضرر نمی‌کنید. سیگار و سرکه و ماسک و این‌ها هم بی‌ضرر است. قاعدتاً مأموران امنیتی و نیروهای انتظامی به‌وفور در آن اطراف خواهند بود. این که برخورد بکنند یا نه، بحث دیگری است.

اگر با ماشین می‌روید بد نیست یک سی‌دی از آهنگ‌های انقلابی قدیمی و جدید بزنید. راه طولانی است و شاید توی ترافیک هم ماندید. این‌جا یک سری از آهنگ‌های قدیمی انقلابی ۵۷ هستند و این‌ها هم چند تا از آهنگ‌های شنیدنی جدید: عمو زنجیرباف، خاشاک، شکوه آزادی، خون‌بها.

برنامه‌های جانبی:

اگر زودتر رسیدید بهشت زهرا یا بعد از تمام شدن ماجرا باز هم آن‌جا یودید، این‌جاها هم می‌توانید بروید:

من هر وقت بهشت زهرا می‌روم (که کم هم نمی‌روم) حتماً سری به قبر آقای طالقانی می‌زنم. وسط میدانی است در جنوب قبر شهدای هفتم تیر. قببر شهدای هفتم تیر هم وسط قطعه شهداست و یک گنبد بزرگ دارد که از دور معلوم است (و اتفاقاً معمارش موسوی بوده). قبر آقای طالقانی یک سکوی کوچک است وسط میدان که کنارش سرلشگر فلاحی و یک نفر دیگر را هم خاک کرده‌اند.

کمی بالاتر از قبر شهدای هفتم تیر، قبر چند نفر از فرماندهان مشهور جنگ است. چمران و همت و یکی دو نفر دیگر.

قطعه ۳۳ بهشت زهرا پر است از قبر مبارزان قدیمی که در دوره شاه کشته شدند. خسروگلسرخی و کرامت‌الله دانشیان (وسط قطعه)، بیژن جزبی و ۸ نفر دیگری که بهمن ۱۳۵۱ در اوین تیرباران شدند (جنوب شرقی قطعه) و تعداد زیادی از اعضای سابق چریک‌های فدایی و مجاهدین که همه قبل انقلاب اعدام شده‌اند (بیشتر شمال غربی قطعه).