چند روز پیش ایمیلی به دستم رسید که تو انبوهخبرهای شکنجه و دستگیری و کشت و کشتارو عکس های دلخراش ، مثلمثل لنگ کفش تو بیابون که نه!چون خیلی تکراریهنمی دونم مثل چی تو چیاصلا مهم هم نیستاما ماجرایی که توی ایمیل تعریف شده بود خیلی خنده دار بودمخصوصاً وقتی که اون صحنه ها رو توی ذهن خودت بازسازی می کردییاد حرف های محسن سازگارا افتادم که در جواب سوالی می گفتشعار های خنده دار بدیدمثلاً : "پلیس ضد شورش محمود و ببر بشورش ""یا برادر رفتگر محمود و بردار ببر"اما متن ایمیل:"در تاريک ترين زمان ها هم می توانيم شوخ طبعی خود را حفظ کنيم به اين ابتکار جالب فکر کنيد. حمله با مسهل. !! چرا که نه... ببنيد چطور کارکرده استبهتر ازکوکتل مولوتوف و هر چيز ديگر کار می کند. همرزمان ما در شيراز درحاليکه بسيجی ها و ديگر نظاميان ضد شورش مردم را که در تظاهرات آرام بوده اند کتک می زدند يک نفر با وانت که پر از آب ميوه می آورد تا بسيجی هارا کمی خنک و دل و جگرشان را صفا بدهد (!) بدون اينکه بدانند با مسهل مخلوط بوده است، نيم ساعت بعد تصورش را بکنيد که اين دلقک هاچطور ديوانه وار دنبال نزديک ترين دستشوئی می گشتند. شخصی که شاهد ماجرا بوده تعريف می کند که خنده دار ترين نوع مبارزه مدنی بوده است."
No comments:
Post a Comment